Ülkemizde 1900’lü yılların başında, eczacılık hekimler tarafından icra edilmekteydi. Daha sonra adamıza mezun olan eczacıların gelmesiyle birlikte, hekimler ile koordine bir şekilde klinik ve hastanelerde eczacılık mesleğini icra etmeye başladılar.

İngiliz idaresi yönetimindeki adamızda 1944 yılında “Pharmacy and Posion Low” adında ilk eczacılık yasası hayata geçmiştir. Böylelikle eczacılık mesleği belirli kurallar ve kriterler çerçevesi içinde icra edilmeye başlamıştır.

Nüfus oranına bağlı olarak, Kıbrıslı Rum Eczacılar, Kıbrıslı Türk Eczacılara oranla sayısal olarak daha fazlaydı. Her iki toplumun eczacıları, KIBRIS ECZACILAR BİRLİĞİ çatısı altında toplanmıştır. 1950’li yıllarda toplumsal olayların patlak vermesiyle, iki toplumu bünyesinde barındıran Kıbrıs Eczacılar Birliği işlevselliğini kaybetmiştir. Bu sebepten dolayı 1959 yılında kıbrıslı türk eczacılar, “Kıbrıs Türk Eczacılar Birliğini kurmuştur”

1960 yılında Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kurulmasıyla birlikte ingiliz döneminde yapılmış olan ”Eczacılık ve Zehirler Yasası’nda revizyona gidilmiştir. “Eczacı” ünvanını alabilmek için üniversite mezuniyeti zorunluluğu getirilmiştir. İngiltere, Türkiye veya Yunanistan’daki üniversitelerden mezun olanlar “Eczacı” ünvanını almaya hak kazanıyordu.